Hier is te zien waar ik op dit moment aan werk.
Eén van de grote liefdes in mijn leven: Isa
Het portret is voor mij één van de leukste en meest uitdagende beeldende onderwerpen. Ik word geïntrigeerd door portretten die vele kunstenaars in de kunstgeschiedenis maakten: de grote hoeveelheid (zelf)portretten van Rembrandt, Vincent van Gogh, Paul Gauguin en met name expressionistische portretten, waarin de kunstenaar ernaar streeft niet alleen de uiterlijke verschijningsvorm, maar ook het innerlijke karakter van het model te treffen.
Momenteel werk ik aan een portret van Isa, mijn oudste dochter. Haar gezichtsuitdrukking is in mijn ogen een mix van lichte prikkeling, cynisme en toegeeflijkheid tegelijkertijd. Ik kan het niet helpen de paralellen te zien met Mona Lisa. Zonder pretentieus te zijn, hahaha!
Vierde kruiswegstatie die ik maak: Uit de drie-eenheid gezet
Op de kruiswegstatie die ik nu aan het schilderen ben, staat de eenzame gang van Jezus Christus centraal. Op de twaalf staties die vanaf 2016 in samenwerkingsverband gemaakt zijn, was de kruis-torsende Jezus nog niet te zien. En die mag niet ontbreken in een serie kruiswegstaties, want dit is ongeveer de kern van de lijdensweg.
Het idee voor deze verbeelding van de schrijnende eenzaamheid van Christus kreeg ik tijdens de eerste avond met onze nieuwe Bijbelkring, die ging over het eerste hoofdstuk uit het boekje Leven in verbondenheid (2006) van voorganger Jos Douma.
In dit hoofdstuk focust Douma op de ontroerende, krachtige, intieme, diepe en vredige verbondenheid van God de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Alle activiteit van God met deze wereld (van schepping tot redding) voltrekt zich in volstrekt onderling vertrouwen en met intensieve onderlinge betrokkenheid tussen de drie manifestaties van de ene God.
Maar als Jezus op weg is naar het kruis, dan wordt Hij uitgesloten van deze veilige intimiteit en liefde, omdat God de Vader Hem verlaat. Hij gaat het offer brengen om mensen toegang te geven tot diezelfde vertrouwelijke en onvoorwaardelijke omgang met God.
De verbondenheid van de drie-eenheid wordt ontbonden. Dat is uitgebeeld met de rode draad, die eens een driehoek vormde, maar nu verbroken wordt in de storm van de kruisweg.